MEŞGALE a. (ar. şuğl'den meşgale). Uğraşılan şey, iş, güç, uğraş: Kendine bir meşgale bulmak. —Esk. Meşgalei dehri bidireng,...
MEŞGALE a. (ar. şuğl'den meşgale). Uğraşılan şey, iş, güç, uğraş: Kendine bir meşgale bulmak.
—Esk. Meşgalei dehri bidireng, kararsız dünyanın işi: "Tâ key hevayı meşgalei deh-i bîdireng" (Baki, XVI. yy)
—Esk. Meşgalei dehri bidireng, kararsız dünyanın işi: "Tâ key hevayı meşgalei deh-i bîdireng" (Baki, XVI. yy)
Kaynak: Büyük Larousse
Kansi Judicial Feat. Defkhan Meşgale Kramp Defsör - Geçmiş Olsun
Meşgale Feat Yavuz - Rapin Adresi (07 - 59)
YORUMLAR