MESUBAT çoğl. a. (ar. meşûbe'nin çoğl. meşübat). Kulun yaptığı iyiliklere karşılık Tanrı'nın verdiği ödüller —Dünyadayken...
MESUBAT çoğl. a. (ar. meşûbe'nin çoğl. meşübat). Kulun yaptığı iyiliklere karşılık Tanrı'nın verdiği ödüller
—Dünyadayken yerine getirilen ibadetlere, kulların kıyamette göreceklerine inanılan karşılıklar.
Kaynak: Büyük Larousse
—Dünyadayken yerine getirilen ibadetlere, kulların kıyamette göreceklerine inanılan karşılıklar.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR