MUANIK sıf. (ar. mucânık). Esk. Kucaklaşan, birbirinin boynuna sarılan. Kaynak: Büyük Larousse
MUANIK sıf. (ar. mucânık). Esk. Kucaklaşan, birbirinin boynuna sarılan.
Kaynak: Büyük Larousse
Kaynak: Büyük Larousse
MUANIK sıf. (ar. mucânık). Esk. Kucaklaşan, birbirinin boynuna sarılan. Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR