MUBAYAAT çoğl. a. (ar. mubaya'a'nın çoğl. mubaya'ât). Esk. 1. Satın alınanlar. 2. Mubayaatta bulunmak, satın alabilmek. ...
MUBAYAATçoğl. a. (ar. mubaya'a'nın çoğl. mubaya'ât). Esk.
1. Satın alınanlar.
2. Mubayaatta bulunmak, satın alabilmek.
1. Satın alınanlar.
2. Mubayaatta bulunmak, satın alabilmek.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR