MUĞFİL sıf. (ar. iğfalden muğfil). Esk 1. Aldatan, ayartıcı. 2. iğfal eden. Kaynak: Büyük Larousse
MUĞFİL sıf. (ar. iğfalden muğfil). Esk
1. Aldatan, ayartıcı.
2. iğfal eden.
1. Aldatan, ayartıcı.
2. iğfal eden.
Kaynak: Büyük Larousse
MUĞFİL sıf. (ar. iğfalden muğfil). Esk 1. Aldatan, ayartıcı. 2. iğfal eden. Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR