Mukim TDK İslam Ansilopedisi sıfat, eskimiş Arapça mu®³m Bir yerde ikamet eden , bir evde oturan, eğleşen, yerleşip oturan kimse...
Mukim
TDK İslam Ansilopedisi
sıfat, eskimiş Arapça mu®³m
Bir yerde ikamet eden, bir evde oturan, eğleşen, yerleşip oturan kimse.
Mukim, Müslüman ve mükellef olan insanın yapması gereÂken her türlü dini yükümlülükle yükümlüdür. Mukim, karşıtı olan misaÂfir veya yolcunun istifade ettiği izin ve kolaylıklardan istifade edemez.
TDK İslam Ansilopedisi
sıfat, eskimiş Arapça mu®³m
Bir yerde ikamet eden, bir evde oturan, eğleşen, yerleşip oturan kimse.
Mukim, Müslüman ve mükellef olan insanın yapması gereÂken her türlü dini yükümlülükle yükümlüdür. Mukim, karşıtı olan misaÂfir veya yolcunun istifade ettiği izin ve kolaylıklardan istifade edemez.
MUKİM sıf. (ar. /kamet len mukim). Esk. Bir yerde oturan, ikamet eden: "Gitti!...Daha bunda ben mukîmim" (A. H. Tarhan).
—ANSİKL. isi. Mukim, dinsel yönden yolcular için tanınan sefer (yolculuk) hükümlerinden yararlanamaz. Tüm ibadetlerini olağan kurallar uyarınca yerine getirmek zorundadır. Kendi yerleşim bölgesi olmasa bile bir yerde on beş gün ya da daha fazla kalmaya niyet eden kişi mukim sayılır.
—ANSİKL. isi. Mukim, dinsel yönden yolcular için tanınan sefer (yolculuk) hükümlerinden yararlanamaz. Tüm ibadetlerini olağan kurallar uyarınca yerine getirmek zorundadır. Kendi yerleşim bölgesi olmasa bile bir yerde on beş gün ya da daha fazla kalmaya niyet eden kişi mukim sayılır.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR