MUKTEDİ sıf. (ar. iktidâ"dan muktedi). Esk. Uyan, arkadan gelen, tabi olan,
—isi. Cemaatle kılınan namazda imama uyan kişi. (Bk. ansikl. böl.)
—ANSİKL. Muktedi deyimi yerine, müttebi (imama tabi olan) ve memum (birinin imamlığında namaz kılan) deyimleri de kullanılır, imama uymaya ise iktida ya da ıttiba denir. Muktedi, bir tek kişiyse imamın sağ yanında ve biraz gerisinde namaza durur; muktedilerin sayıları birden fazlaysa hepsi de imamın arkasında saf tutarlar. Muktedilerin imamdan ileride namaza durmalan caiz değildir Muktedi. namaza başlarken imama uyduğuna niyet etmeli ve ikisinin de kıldıkları namaz aynı namaz olmalıdır. Hanefilerin uygulamasına göre, imama uyanlar bütün namazlarda fatiha ve zammı sureyi okumadan, imam açıktan okuyorsa onu dinlerler, sessiz okuyor ya da sesi duyulmuyorsa okumayı bitirmesini beklerler. Tekbirlerle ayakta ya da otururken okunan dualan ise sessizce okurlar. Muktedilerin, rükû ve secde gibi namazın rükünlerini yerine getirirken imamdan önce davranmamaları, fazla geç kalmamalan, imamı dikkatle izlemeleri gerekir.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR