REHREVAN a (fars reh, râh ve revân'dan reh-revân, râh -revân). Esk. 1. Yolcu, yola giden. 2. Rehrevan-ı ezel, azizler, Tanrı...
REHREVAN a (fars reh, râh ve revân'dan reh-revân, râh -revân). Esk.
1. Yolcu, yola giden.
2. Rehrevan-ı ezel, azizler, Tanrı'nın sevgili kulları. || Rehrevan-ı gerdun, yedi gezegen || Rehrevan-ı seter, sabaha kadar yakarma eden. || Rehrevan-ı tarikat, derviş, tarikat mensubu.
1. Yolcu, yola giden.
2. Rehrevan-ı ezel, azizler, Tanrı'nın sevgili kulları. || Rehrevan-ı gerdun, yedi gezegen || Rehrevan-ı seter, sabaha kadar yakarma eden. || Rehrevan-ı tarikat, derviş, tarikat mensubu.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR