RESEN be. (ar. re's'ten re!sen). Esk. 1. Kendi başına, bağımsız olarak, kendiliğinden. 2. Bağımsız olarak, hiç kimseye bağlı...
RESEN be. (ar. re's'ten re!sen). Esk.
1. Kendi başına, bağımsız olarak, kendiliğinden.
2. Bağımsız olarak, hiç kimseye bağlı olmadan.
*Esk. mat. Resen karşılık zaviyeler, ters açılar.
*Huk. Resen alınan karar, hiçbir isteğe bağlı olmaksızın, yetkili bir organın kendiliğinden almış olduğu karar, (yönetim organları, resen aldıkları kararlarla kimi yükümlülükler koyabilirler. Yargı organları davacı ya da davalının isteğine bağlı olmaksızın resen karar alabilirler. Mesela tarafların isteklerine bağlı olmaksızın şahit dinleyebilir, bilirkişi incelemesi yaptırabilirler.)
RESEN a. (fars. resen). Esk.
1. Halat, ip, sicim.
2. Resen-baz, ip cambazı. || Resen-bend, halatla ya da iple bağlı.
1. Kendi başına, bağımsız olarak, kendiliğinden.
2. Bağımsız olarak, hiç kimseye bağlı olmadan.
*Esk. mat. Resen karşılık zaviyeler, ters açılar.
*Huk. Resen alınan karar, hiçbir isteğe bağlı olmaksızın, yetkili bir organın kendiliğinden almış olduğu karar, (yönetim organları, resen aldıkları kararlarla kimi yükümlülükler koyabilirler. Yargı organları davacı ya da davalının isteğine bağlı olmaksızın resen karar alabilirler. Mesela tarafların isteklerine bağlı olmaksızın şahit dinleyebilir, bilirkişi incelemesi yaptırabilirler.)
RESEN a. (fars. resen). Esk.
1. Halat, ip, sicim.
2. Resen-baz, ip cambazı. || Resen-bend, halatla ya da iple bağlı.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR