SAVRUK sıf. (savurmakları savur-uk savruk). 1. Dikkatini belli bir noktada yoğunlaştıramayan, aklını yapmış olduğu işe veremeyen kim...
SAVRUK sıf. (savurmakları savur-uk savruk).
1. Dikkatini belli bir noktada yoğunlaştıramayan, aklını yapmış olduğu işe veremeyen kimse için kullanılır; dağınık, dikkatsiz: Savruk bir genç.
2. Tertipli, derli toplu olmayan kimse için kullanılır: Ne savruk çocuksun, odanda hiçbir şey yerli yerinde değil.
3. Dağınıklık, düzensizlik gösteren şey için kullanılır: Savruk bir yazı.
1. Dikkatini belli bir noktada yoğunlaştıramayan, aklını yapmış olduğu işe veremeyen kimse için kullanılır; dağınık, dikkatsiz: Savruk bir genç.
2. Tertipli, derli toplu olmayan kimse için kullanılır: Ne savruk çocuksun, odanda hiçbir şey yerli yerinde değil.
3. Dağınıklık, düzensizlik gösteren şey için kullanılır: Savruk bir yazı.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR