SEBATI a. (ar. sebat ve fars. -/'den sebatı). Esk. Sözünde ve sonucunda durma, caymama. Kaynak: Büyük Larousse
SEBATI a. (ar. sebat ve fars. -/'den sebatı). Esk. Sözünde ve sonucunda durma, caymama.
Kaynak: Büyük Larousse
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR