ŞEBKüLAH a. (fars. şeb, gece ve külahsan şeb-külah ya da ar. şıbh, benzeyenden şibh-külah şeb-külsh). 1. Esk. giy. Keçeden yapılmış...
ŞEBKüLAH a. (fars. şeb, gece ve külahsan şeb-külah ya da ar. şıbh, benzeyenden şibh-külah şeb-külsh).
1. Esk. giy. Keçeden yapılmış bir tür külâh. (Bk. ansikl. böl.)
2. Çavuş şebkülahı - ÇAVUŞ.
*AnsIkl. Şebkülah adının, genellikle siyah keçeden yapılması nedeniyle geceye benzetilmesinden ya da şibh-külah (külaha benzeyen) sözcüğünün halk ağzında değişmesiyle ortaya çıktığı öne sürülür. Evliya Çelebi, Seyahatnamesinde Rumeli'den devşirilenleri anlatırken "...başlarına kırmızı keçeden karagöz şebküla- hı gibi külahlar giydirip İstanbul'a getirirler†demektedir. Bu da sözcüğün "şibhkülahâ€tan landığını doğrular niteliktedir.
1. Esk. giy. Keçeden yapılmış bir tür külâh. (Bk. ansikl. böl.)
2. Çavuş şebkülahı - ÇAVUŞ.
*AnsIkl. Şebkülah adının, genellikle siyah keçeden yapılması nedeniyle geceye benzetilmesinden ya da şibh-külah (külaha benzeyen) sözcüğünün halk ağzında değişmesiyle ortaya çıktığı öne sürülür. Evliya Çelebi, Seyahatnamesinde Rumeli'den devşirilenleri anlatırken "...başlarına kırmızı keçeden karagöz şebküla- hı gibi külahlar giydirip İstanbul'a getirirler†demektedir. Bu da sözcüğün "şibhkülahâ€tan landığını doğrular niteliktedir.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR