ŞECCE a. (ar. şecce). Esk. Vücudun belli bir yerine vurarak açılan yara. *Esk. tıp. Şecce-i amme, üst beyin zarının yırtılması. || ...
ŞECCE a. (ar. şecce). Esk. Vücudun belli bir yerine vurarak açılan yara.
*Esk. tıp. Şecce-i amme, üst beyin zarının yırtılması. || Şecce-i bazıa, derisi kesilen yara. || Şecce-i damia, kan çıktığı halde iltihabı akmayan yara. || Şecce-i hansa, deri yırtıldığı halde kan akmayan yara. || Şecce-i muvazaha, kemiği ortaya çıkmış yara. || Şecce-i mûnakkale kemiğin kırılmasıyla yerinden oynayan yara. || Şecce -i simhak, kemik üzerindeki zar gibi olan tabakaya kadar yırtılan yara.
*Esk. tıp. Şecce-i amme, üst beyin zarının yırtılması. || Şecce-i bazıa, derisi kesilen yara. || Şecce-i damia, kan çıktığı halde iltihabı akmayan yara. || Şecce-i hansa, deri yırtıldığı halde kan akmayan yara. || Şecce-i muvazaha, kemiği ortaya çıkmış yara. || Şecce-i mûnakkale kemiğin kırılmasıyla yerinden oynayan yara. || Şecce -i simhak, kemik üzerindeki zar gibi olan tabakaya kadar yırtılan yara.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR