ŞİİRSEL sıf. 1. Şiire ilişkin, şiire özgü olan: Şiirsel dil. 2. Özgün nitelikleri, güzelliğiyle duyarlılığı, düşgücünü harekete geç...
ŞİİRSEL sıf.
1. Şiire ilişkin, şiire özgü olan: Şiirsel dil.
2. Özgün nitelikleri, güzelliğiyle duyarlılığı, düşgücünü harekete geçirebilen şey için kullanılır: Şiirsel bir görünüm.
*Dilbil. Gündelik dilde, sözceye süslü bir nitelik kazandırma amacının dışında, kullanılmayan bir sözcük, yapı ya da deyiş için kullanılır (örn. gökyüzü yerine sema' nın, deniz yerine deryanın kullanımı). || Şiirsel işlev, bildiriyi oluşturan kişinin bildirisini kendi içinde ve kendisi için tasarlaması. (Bu durumda dil bir üslup konusu olarak ele alınır.)
1. Şiire ilişkin, şiire özgü olan: Şiirsel dil.
2. Özgün nitelikleri, güzelliğiyle duyarlılığı, düşgücünü harekete geçirebilen şey için kullanılır: Şiirsel bir görünüm.
*Dilbil. Gündelik dilde, sözceye süslü bir nitelik kazandırma amacının dışında, kullanılmayan bir sözcük, yapı ya da deyiş için kullanılır (örn. gökyüzü yerine sema' nın, deniz yerine deryanın kullanımı). || Şiirsel işlev, bildiriyi oluşturan kişinin bildirisini kendi içinde ve kendisi için tasarlaması. (Bu durumda dil bir üslup konusu olarak ele alınır.)
Kaynak: Büyük Larousse
Şiirsel Gerçekçilik (Réalisme Poétique)
YORUMLAR