SüFLİYE sıf. (ar. şüfl ve -i' den süfli, dişi, şüfliyye). Esk. Tortu ya da çökeltiye ilişkin. *Esk. tıp. Dışkı, gaita ile ilgi...
SüFLİYE sıf. (ar. şüfl ve -i' den süfli, dişi, şüfliyye). Esk. Tortu ya da çökeltiye ilişkin.
*Esk. tıp. Dışkı, gaita ile ilgili: Hummayı şüfliyye (dışkının bağırsaklarda emilmesi sonucu meydana gelen ateş, nöbet).
*Esk. tıp. Dışkı, gaita ile ilgili: Hummayı şüfliyye (dışkının bağırsaklarda emilmesi sonucu meydana gelen ateş, nöbet).
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR