TEFERRUĞ a. (ar. ferağdan teferruğ). Esk. 1. Vazgeçme, cayma, bırakma. 2. Bir işi bitirip ondan kurtulma. 3. Satın alınan bir mülkü...
TEFERRUĞ a. (ar. ferağdan teferruğ). Esk.
1. Vazgeçme, cayma, bırakma.
2. Bir işi bitirip ondan kurtulma.
3. Satın alınan bir mülkün tapusunu köndi üstüne geçirme.
1. Vazgeçme, cayma, bırakma.
2. Bir işi bitirip ondan kurtulma.
3. Satın alınan bir mülkün tapusunu köndi üstüne geçirme.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR