TEFERRUK , -ku a. (ar. fark'tan tefer- ruk). Esk. Parçalanma, dağılma, ayrılma. *Esk. tıp. Teferrukı ittisal, herhangi bir sebep...
TEFERRUK, -ku a. (ar. fark'tan tefer- ruk). Esk. Parçalanma, dağılma, ayrılma.
*Esk. tıp. Teferrukı ittisal, herhangi bir sebepten ötürü ya da bir hastalık sonucu ciltte yarıklar ve çatlaklar oluşması.
*Esk. tıp. Teferrukı ittisal, herhangi bir sebepten ötürü ya da bir hastalık sonucu ciltte yarıklar ve çatlaklar oluşması.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR