TEFERRüS a (ar feraset'ten teferrüs). Esk. 1. Sezme, farkına varma, anlar gibi olma. 2. Teferrüs etmek, sezmek, anlamak, farkına...
TEFERRüS a (ar feraset'ten teferrüs). Esk.
1. Sezme, farkına varma, anlar gibi olma.
2. Teferrüs etmek, sezmek, anlamak, farkına varmak.
1. Sezme, farkına varma, anlar gibi olma.
2. Teferrüs etmek, sezmek, anlamak, farkına varmak.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR