TERHİB a. (ar. rehb1 den terhib). Esk. 1. Yıldırma, çok korkutma. 2. Terhib etmek, çok korkutmak. Kaynak: Büyük Larousse
TERHİB a. (ar. rehb1 den terhib). Esk.
1. Yıldırma, çok korkutma.
2. Terhib etmek, çok korkutmak.
1. Yıldırma, çok korkutma.
2. Terhib etmek, çok korkutmak.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR