TESADüM a. (ar sadme den teşadüm). Esk. 1. Çarpışma, birbirine çarpma. 2. Tesadüm etmek, birbirine çarpmak, tokuşmak. Kaynak: Büyü...
TESADüM a. (ar sadme den teşadüm). Esk.
1. Çarpışma, birbirine çarpma.
2. Tesadüm etmek, birbirine çarpmak, tokuşmak.
1. Çarpışma, birbirine çarpma.
2. Tesadüm etmek, birbirine çarpmak, tokuşmak.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR