TESAHUBAT , -tı çoğl. a. (ar. teşahub' un çoğl. teşâhubât) Esk. 1. Sahip çıkmalar 2. Arkadaş olmalar. 3. Gözetmeler, korumalar. ...
TESAHUBAT, -tı çoğl. a. (ar. teşahub' un çoğl. teşâhubât) Esk.
1. Sahip çıkmalar
2. Arkadaş olmalar.
3. Gözetmeler, korumalar.
1. Sahip çıkmalar
2. Arkadaş olmalar.
3. Gözetmeler, korumalar.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR