TEZAT, -tı a. (ar. zıdd'dan tezadd). 1. Birbiriyle çelişki içinde olan, birbiriyle çatışan şeylerin, kimselerin durumu; karşıtl...
TEZAT, -tı a. (ar. zıdd'dan tezadd).
1. Birbiriyle çelişki içinde olan, birbiriyle çatışan şeylerin, kimselerin durumu; karşıtlık: Fikirleriyle davranışları arasındaki tezat.
2. Tezata düşmek, sözleri birbiriyle çelişmek, biri ötekini tutmamak.
*Ed. Anlamca birbirine karşıt sözcüklerin bir arada kullanılması. (Örn. “Ağlarım hatıra geldikçe gûlüştûklerimiz" (Mahir). Burada "ağlamak†ve "gülmek" sözcükleri arasında tezat vardır.)
1. Birbiriyle çelişki içinde olan, birbiriyle çatışan şeylerin, kimselerin durumu; karşıtlık: Fikirleriyle davranışları arasındaki tezat.
2. Tezata düşmek, sözleri birbiriyle çelişmek, biri ötekini tutmamak.
*Ed. Anlamca birbirine karşıt sözcüklerin bir arada kullanılması. (Örn. “Ağlarım hatıra geldikçe gûlüştûklerimiz" (Mahir). Burada "ağlamak†ve "gülmek" sözcükleri arasında tezat vardır.)
Kaynak: Büyük Larousse
Tezat (Karşıtlık) Sanatı
Rea Tezat - Kısa Metraj
YORUMLAR