KARAVANACI sıt. ve a. 1. Karavanayı taşıyan asker için kullanılır. 2. Arg. Atışlarda bir türlü hedefi tutturamayan kimse için kulla...
KARAVANACI sıt. ve a.
1. Karavanayı taşıyan asker için kullanılır.
2. Arg. Atışlarda bir türlü hedefi tutturamayan kimse için kullanılır.
1. Karavanayı taşıyan asker için kullanılır.
2. Arg. Atışlarda bir türlü hedefi tutturamayan kimse için kullanılır.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR