KARMAK g. f. 1. Şeyleri karmak, öğelerini birbirine karıştırmak, birbirine katmak. Tahin pekmez karmak. 2. Bir şey karmak, toz duru...
KARMAK g. f.
1. Şeyleri karmak, öğelerini birbirine karıştırmak, birbirine katmak. Tahin pekmez karmak.
2. Bir şey karmak, toz durumundaki bir şeyi, su ya da başka bir sıvıyla karışmasını sağlayarak hamur harcı ya da balçık durumuna getirmek: Harç karmak. Boya karmak. Hamur harcı karmak.
—inş. ve Bayınd. Yoğurmak, karıştırmak.
—Oy. Kâğıtları karmak, karıştırmak.
♦ kardırmak ettirg. f. Karmak eylemini yaptırmak.
♦ karılmak edilg. f. Karmak eylemine mevzu olmak.
♦ karınmak dönşl. f.
1. Sallanarak birbirine karışmak.
2. Yöre Hayvanlar söz konusuysa, çiftleşmek (karılmak da denir).
1. Şeyleri karmak, öğelerini birbirine karıştırmak, birbirine katmak. Tahin pekmez karmak.
2. Bir şey karmak, toz durumundaki bir şeyi, su ya da başka bir sıvıyla karışmasını sağlayarak hamur harcı ya da balçık durumuna getirmek: Harç karmak. Boya karmak. Hamur harcı karmak.
—inş. ve Bayınd. Yoğurmak, karıştırmak.
—Oy. Kâğıtları karmak, karıştırmak.
♦ kardırmak ettirg. f. Karmak eylemini yaptırmak.
♦ karılmak edilg. f. Karmak eylemine mevzu olmak.
♦ karınmak dönşl. f.
1. Sallanarak birbirine karışmak.
2. Yöre Hayvanlar söz konusuysa, çiftleşmek (karılmak da denir).
Kaynak: Büyük Larousse
karmak
(-i vaziyet ekiyle kullanılan eylem)
1 . Karıştırmak, bibirine katmak.
2 . Toz durumundaki bir şeyi sıvı ile karışmasını sağlayarak balçık ya da hamur harcı durumuna getirmek.
(-i vaziyet ekiyle kullanılan eylem)
1 . Karıştırmak, bibirine katmak.
2 . Toz durumundaki bir şeyi sıvı ile karışmasını sağlayarak balçık ya da hamur harcı durumuna getirmek.
YORUMLAR