MüKÂAB sıf. (ar. fekTb'den mükacab). Esk. Küp şeklinde olan, kübik. ♦ a. Küp. Kaynak: Büyük Larousse
MüKÂAB sıf. (ar. fekTb'den mükacab). Esk. Küp şeklinde olan, kübik.
♦ a. Küp.
♦ a. Küp.
Kaynak: Büyük Larousse
MüKÂAB sıf. (ar. fekTb'den mükacab). Esk. Küp şeklinde olan, kübik. ♦ a. Küp. Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR