MüLATAME a. (ar. mülâtame). Esk. Birbirine tokat atma. Kaynak: Büyük Larousse
MüLATAME a. (ar. mülâtame). Esk. Birbirine tokat atma.
Kaynak: Büyük Larousse
Kaynak: Büyük Larousse
MüLATAME a. (ar. mülâtame). Esk. Birbirine tokat atma. Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR