MüNTİC sıf. (ar. müntic). Esk. 1. Sonuçlandıran, sonuca götürmüş olan. 2. Bir şeye yol açan. Kaynak: Büyük Larousse
MüNTİC sıf. (ar. müntic). Esk.
1. Sonuçlandıran, sonuca götürmüş olan.
2. Bir şeye yol açan.
1. Sonuçlandıran, sonuca götürmüş olan.
2. Bir şeye yol açan.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR