MüRTEKİZ sıf. (ar mürtekiz). Esk. 1. Dikilmiş olan, dikili. 2. Yerinde sağlamca duran. Kaynak: Büyük Larousse
MüRTEKİZ sıf. (ar mürtekiz). Esk.
1. Dikilmiş olan, dikili.
2. Yerinde sağlamca duran.
Kaynak: Büyük Larousse
1. Dikilmiş olan, dikili.
2. Yerinde sağlamca duran.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR