MüŞAVERE a. (ar. müşâvere). Esk. 1. Bir mevzu üstünde iki ya da daha çok kişinin yapmış olduğu konuşma, danışma. 2. Bir hastalığın ...
MüŞAVERE a. (ar. müşâvere). Esk.
1. Bir mevzu üstünde iki ya da daha çok kişinin yapmış olduğu konuşma, danışma.
2. Bir hastalığın teşhisinde doktorların karşılıklı görüş alışverişinde bulunmaları, danışım.
3. Müşavere etmek, danışmak, görüş alışverişinde bulunmak: "Bir önemli işi olsa orada toplanıp müşavere e- derlerdi" (Cevdet Paşa, XIX. yy.).
1. Bir mevzu üstünde iki ya da daha çok kişinin yapmış olduğu konuşma, danışma.
2. Bir hastalığın teşhisinde doktorların karşılıklı görüş alışverişinde bulunmaları, danışım.
3. Müşavere etmek, danışmak, görüş alışverişinde bulunmak: "Bir önemli işi olsa orada toplanıp müşavere e- derlerdi" (Cevdet Paşa, XIX. yy.).
Kaynak: Büyük Larousse
müşavere
isim, eskimiş (müşa:vere) Arapça muşavere
isim, eskimiş (müşa:vere) Arapça muşavere
- danışma, danış.
- danışma, konuşma.
müşavere ingilzcesi
- consultation
YORUMLAR