MüSELLİM sıf. (ar. müsellim). Esk. Veren, teslim eden. ♦ a. Kur. tar. OsmanlI devletinde vali, beylerbeyi ve sancakbeyi vekilleri....
MüSELLİM sıf. (ar. müsellim). Esk. Veren, teslim eden.
♦ a. Kur. tar. OsmanlI devletinde vali, beylerbeyi ve sancakbeyi vekilleri. (Görevlerine direkt gidemeyenler, bu adla bir vekil atayarak eyalet ya da sancağın yönetim ve güvenlik işlerini uzaktan denetlerlerdi. Bununla birlikte, sefere çağrılan bu şeklinde yöneticiler de, dönene kadar birer müsellim atarlardı. Bu uygulama Tanzimat'tan sonrasında kaldırıldı.)
♦ a. Kur. tar. OsmanlI devletinde vali, beylerbeyi ve sancakbeyi vekilleri. (Görevlerine direkt gidemeyenler, bu adla bir vekil atayarak eyalet ya da sancağın yönetim ve güvenlik işlerini uzaktan denetlerlerdi. Bununla birlikte, sefere çağrılan bu şeklinde yöneticiler de, dönene kadar birer müsellim atarlardı. Bu uygulama Tanzimat'tan sonrasında kaldırıldı.)
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR