MüRTEKİP sıf. (ar mûrtekib). Esk. 1. Rüşvet alan, rüşvet karşılığı iş meydana getiren: "Bende olduk çoğumuz mürtekibe, muhteli...
MüRTEKİP sıf. (ar mûrtekib). Esk.
1. Rüşvet alan, rüşvet karşılığı iş meydana getiren: "Bende olduk çoğumuz mürtekibe, muhtelise" (Neyzen Tevfik).
2. Para ya da başka türlü bir kazanç için fena işler meydana getiren.
1. Rüşvet alan, rüşvet karşılığı iş meydana getiren: "Bende olduk çoğumuz mürtekibe, muhtelise" (Neyzen Tevfik).
2. Para ya da başka türlü bir kazanç için fena işler meydana getiren.
Kaynak: Büyük Larousse
mürtekip
ödat, isim, eskimiş Arapça murtekib
1 . (para, kazanç karşılığı olarak) Fena, uygunsuz işler çeviren.
2 . Rüşvet yiyen, yiyici.
ödat, isim, eskimiş Arapça murtekib
1 . (para, kazanç karşılığı olarak) Fena, uygunsuz işler çeviren.
2 . Rüşvet yiyen, yiyici.
YORUMLAR