MüSAMİH sıf. (ar. müsamih). Esk. 1. Hoş gören, göz yuman, aldırış etmeyen. 2. Müsamih olmak, hoş görmek, hoşgörme etmek. Kaynak: B...
MüSAMİH sıf. (ar. müsamih). Esk.
1. Hoş gören, göz yuman, aldırış etmeyen.
2. Müsamih olmak, hoş görmek, hoşgörme etmek.
1. Hoş gören, göz yuman, aldırış etmeyen.
2. Müsamih olmak, hoş görmek, hoşgörme etmek.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR